Islık Şiiri - Ebru Yeşilova

Gökkubbede aşkın ıslığı çalınır mavi
Şairin biri getirir geçmiş zamanlardan gri ceketinin cebinde gri bir İstanbul'dan
Bir koca dehâ bir yerkubbeyi göğe kaldırır
Efsanelerin fısıltılı ıslığında
Ayla güneş birbirine katlanır

Taşır dünyayı sırtında âşık, taşır yüzyılların bütün sevdalarını
Bir dehânın önünde eğilirken evreni huzuruna getirir
Bir yıldıza meftûn olayım derken
Serer kendi ayakları dibine yıldızları

Herkes tek sanır da kendi istiridyesindeki cevheri
Boynunu az uzatınca kavrar gerçeği
Her mâşuk bir eser her âşık bir sanatçı
Sanatın harcı daima aşkla karılır

Al ser onu gönlüne bırak kaygıyı
Yarınsız bu ıslık, bugünsüz, dünsüz
Yürekler değişir sevdalar aynı
Kafeslerdir fani olan kuşlar ölümsüz