Islık Şiiri - Alp Ege Demiral

“Yar,
yar mıdır?
Göğü kucaklayıp getirdiğinde,
iki yakası bir araya gelmez heriftir.”

Çekmecemi yokladım geçen gün.
Bir ıslık dolusu aşka rastladım.
Avuç içlerim şölen düzenledi şenliği üzerine.

Kimdi beni, benliğimden alıkoyan.
Aşka çekmecede rastlatan.
Hep aynı saatte gözlerini açan,
kimdi bu oğlan?

Acılarım ayağıma vurulmuş prangadır.
Parmak uçlarımdan akıttığım sevgim midir,
içimde seni diri tutan?
Saçlarını savurduğunda mevsimi değiştiren,
ormanın en kuytusunda beni öpen kadındır.

Ben,
adını kendi koymuş bir adam.
Göğü tavanına sığdırmış, yıldızlıyla ayaklanmış.
Şimdilerde bir tas su içemez yârin dudağından.