Islık Şiiri - Neslihan Kösoğlu

ISLIK
Yokluğuna vurulmuşken başlıyor isyan!
Seni tam silmişken kelimeler nöbet tutuyor ellerimde
Ben seni başlamamış sayıyorum sen içimde közlenirken…

Ellerinin kiri bulaşıyor saklı tuttuğum gözlerime
Yüreğimin rengi toprak karası..
Ellerin isyanı taşıyor yüreğime
İsyan yüreğimden taşıyor..
Bulaşma gözlerime..
Yüreğim katrana dönmüşken erime gözlerimde…

Issızlığın ıslığı esir aldı duyularımı
Seni duyamıyorum..
Aldırmıyorum;
dediğime bakma;
Yalnızlığı geceden aldırıyor,isyanı gözlerimden kaldırıyorum…
Koyu bir ıslık tutturtup,yürüyorum…

Kollarımı sahipsiz yalnızlığıma saplayıp;
Geceye sığınıyor ellerim
Sızın eksilmiyor yüreğimden…
Yoruluyorum…

Sana isyan bayrağını açarken;
Ben hep bana yeniliyorum…