Buz tutan kirpiğimde,sallanır göz yaşlarım.
Gördüğü rüyalardan,hep ağlar akşamlarım.
Sabah ayazında titrerken,savrulur saçlarım.
Gülen gözlerde koşarım,ıssız yaylalarımda.
Sanma gönül tutsaktır,arzuların sofrasında.
Gönlüm harman yelidir,yiğitler meydanında.
Düşen gölgelerle ağlarım,hayat ormanında.
Yaralı gönlümü sallarım,uyurken kollarımda.
Gölgesine eriyen aşkında,çözülür çamurlar.
Işık saçan mumlar gibi,gölgesinde dururlar.
Dalımdan düşen yapraklarda,dağılır bulutlar.
Gönül meydanına çöker,esen rüzgarlarımda.
Sanki çığlık zincirimdir,boğazımda sallanan.
Fırtınalarla kaybettiğimdir,limanlardan açılan
Gönül şafağının isli hayalleridir,hep kavrulan.
Bulutlarda gezerim,şu yanan dumanlarımda.
Kayıt Tarihi : 1.11.2006 01:00:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
TÜM YORUMLAR (1)