İşlediğin En Büyük Günah 'Ben' Olacak

İŞLEDİĞİN EN BÜYÜK GÜNAH “BEN” OLACAK

Şimdi sensiz uyanıyorum sabahlara
“Günaydın gülüm” diye sesini işitmeden,
Günümü aydınlatmazdı güneş…
Şimdi sensiz de sabah oluyor.
Her an sensizlik beynimi kemirirken,
Nefes almaya devam ediyorum.
Acı bir kusmuk gibi boğazımda yokluğun!
Ben ısrarla yutkunuyorum.
İçimde kal, boğazımı acıt, midemi yak,
Ama çıkma, benden gitme diye…

Gerçekle yüzleşmek çok zor
Ama acımasızca dikiliyorum karşıma
“Hiç sevmedi” diyorum!
Limanıydın onun sadece…
Her fırtınada sığınabileceği güvenli bir liman…
Belki de haklıydım.
Belki değil, haklıydım!
Hayatımda ilk defa haksız olmayı diledim.
Ama haklıydım…

Gözlerime baktın, ruhuma nokta nokta işledin sevgini…
“seviyorum” dedin…
Asıl sevdiğin ben değildim…
Bende başkalarını sevdin hep.
Yanıbaşımdaydın,
Ellerim avuçlarındaydı,
Ama sen başkasının yanındaydın,
Sarıldığın eller benim değildi…

Ben sadece bekledim…
Aşk sabır istedi… Sabrettim…
Beni fark etmeni bekledim.
Bu kadar yakınındayken,
Bir gün mutlaka fark edecektin.
Fark etmeliydin!
Bir gün “seni seviyorum” dediğinde,
Bu benim için olacaktı.
Nasıl bunca zaman beni fark etmediğini sorgulayackatın
İşte o zaman ‘aşk’ kazanacaktı!

Şimdi sensizliğe bakıyor gözlerim
Ellerim sana uzanmıyor
Fark edilmeyi beklemiyorum artık
Gidiyorsun!
Canımdan can gidiyor, içimden sen gidiyorsun!
Seni bu kadar severken, sen gidiyorsun!
Tüm iyimserliğimi alıp,
Umutlarımı katledip öyle gidiyorsun…

Oysa ben seni tebessüm ederek uğurlayacaktım.
Aşka da bu yakışırdı…
Beni öyle vurdun ki…!
Öyle bir nokta koydun ki…
Bu bize hiç yakışmadı
Mefret bu aşka hiç uymadı!
Böyle uğurluyorum işte seni, nefretle!

Hiç böyle bakmamıştım sana
Görmemişim bunca zaman
Şimdi bir parça alıp benden gidiyorsun.
Ve biliyorum
Bunu ömür boyu kalbinin en gizli köşesinde taşıyacaksın…
Ömür boyu tek pişmanlığın olacak.
İçindeki tek sızı,
Her fırtınada tek ihtiyacın,
İşlediğin en büyük günah
‘ben’ olacak…

01.02.2009 / 12:50