Nisan yağmuru gibi, özlem bekler kapımda
Ecel teri canımda, ıslanmış bir züll olur
Sabır damarı çatlar, kan damıtır vahamda
Şiir döken cemrede, ıslanmış bir gül olur
Kör bıçaktır ayrılık, süründürür öldürmez
Dalda emanet gonca, baharı hiç göremez
Gönül dilinde aşkın, lehçesi hiç çözülmez
Keder esen hecede, ıslanmış bir tül olur
Düşten düşer ya vuslat, aşk ebedi müebbet
Açılır eller göğe, dersin ha gayret sabret
Tersinden akar sular, bozulur güzel niyet
Tehir biçen gecede, ıslanmış bir kül olur
Hülyalar biter heyhat, feryat arşa çıkacak
Melek kanatlarında, ak karaya çakacak
Ağıt rengi hayatta, bir can; canı yakacak
Zehir içen kaderde, ıslanmış bir kul olur
Kayıt Tarihi : 30.12.2008 11:34:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!