Geceyi hecelerden çıkardım sen yokken
karanlığı dürüp ışıkların göz kamaştırıcılığına sundum
Şimdi kendimi de göremez oldum ayrık cemaller aynasında
oysa yıkanmış ayrılıklar vardı ayın sen yüzünde
Kurulanıyorlardı hüzünlerimin bornuzuyla
Çıplak kalan harflerimi kapatıyor öylesi gidişin
şems kapanırdı ay ve şemden önce
Ne hüzünler kurtarır seni
ne çeyiz sandığının ceviz gölgesi
ve ne de acının ses duvarındaki
yorgun ve bıkkın bekleyişler
Acılar karartmışsa bile günlerin duvağını
Devamını Oku
ne çeyiz sandığının ceviz gölgesi
ve ne de acının ses duvarındaki
yorgun ve bıkkın bekleyişler
Acılar karartmışsa bile günlerin duvağını