Geceyi hecelerden çıkardım sen yokken
karanlığı dürüp ışıkların göz kamaştırıcılığına sundum
Şimdi kendimi de göremez oldum ayrık cemaller aynasında
oysa yıkanmış ayrılıklar vardı ayın sen yüzünde
Kurulanıyorlardı hüzünlerimin bornuzuyla
Çıplak kalan harflerimi kapatıyor öylesi gidişin
şems kapanırdı ay ve şemden önce
Âlâyiş-i dünyâdan el çekmege niyyet var
Yakında adem dirler bir şehre azîmet var
Uçdı bu fezâlardan mürg-ı dil-i nâlânım
Ârâm idemez oldum efkâr-ı seyâhat var
Devamını Oku
Yakında adem dirler bir şehre azîmet var
Uçdı bu fezâlardan mürg-ı dil-i nâlânım
Ârâm idemez oldum efkâr-ı seyâhat var
