Islanmaya Var mısın? Şiiri - Muhittin Alaca

El ele kırlara doğru koşarak,
Dağ-düz seslenmeye, var mısın yine?
Nisan yağmurunda gülüp, coşarak,
Gündüz ıslanmaya, var mısın yine?

Papatya, sümbülden, taçlar örerek,
Saçlarına takıp, moral vererek,
Kirazın altına, bir çul sererek;
Dümdüz yaslanmaya, var mısın yine?

Ruhum şahlanıyor, işve, nazından,
Yaşlar süzülmesin, ahu gözünden,
Gönül sofrasında, aşkın özünden;
Sonsuz beslenmeye, var mısın yine?

Şiirler okuyup, maziye dönsek,
Güzelim günleri, baş başa ansak,
Sevda ateşiyle, bir daha yansak;
Biraz hislenmeye, var mısın yine?

Şu yorgun başımı, göğsüne koysam,
İçime çekerek, kokunu duysam,
Kendimden geçerek, uykuya doysam;
Sessiz, uslanmaya, var mısın yine?

Sensiz boşluktayım, ger sen kol kanat,
Yüreğim senindir, ya sev, ya kanat,
Döndükçe kainat, ellere inat;
Son kez hırslanmaya, var mısın yine?

15.04.2020
Muhittin Alaca