Islanmalı Şiiri - Emre Korkmaz 2

Rüzgar esiyor hafifçe kızgın koydan
Martılar yok deniz kenarında
Kuşlar göç etmiş göğsümün ortasından
Yokluğunla mevsim yorulmuş anlaşılan

Sıcak değil,
Havalar bu aralar soğuk biraz.

Yağmurda yağıyor üstüne yokluğunun
O da bezmiş
Sana kaldığım kadar kendime kalamıyorum diye
Gökyüzü de bozuk atıyor
İyi mi?

Ne kadar dargında olsa
Yine de içini bana döküyor,
Bu kasım gecesi.

Vakitsiz yaşanmaz tadı yağmurun
Tam sırası derler ıslanmanın,
Yoksulluğun.

Üstü başı yırtık bir sokak adamı gibi
Bodrum katından çıkmış,
Ta kendisi...

Sensizliğin getirdiği köhne hali bu üstümdekiler
Böyle ıslanmalı,
Böyle yağmalı üstüme yağmur.

Sırılsıklam olmanın,
Şimdi tam zamanı.