Ağır ağır kanıyor ruhum
Yalnızlığın damarlarında
Islanıyor yazdıklarım
Düşlerim ıslanıyor
Korkuyorum kendimden
Yaptıklarımdan değil, yapabileceklerimden
Gözlerim kamaşıyor
Güneşe baktığımdan değil, gölgelerden
Korkuyorum, bilmediklerimden
Ölümden korkuyorum mesela
Öyle bedenin toprak olmasından bahsetmiyorum
Ruhun yitirilmesinden.
Sevmekten korkuyorum
Ya da sevilmemekten
Kalbin öyle hızlı atması ruha yaramaz,
Canın yanar.
Yağmurda yürümeye benzer sevmek
Ruhunun arındığını hissetsende
Bir yanın kaçmak ister.
Hem yıldırımları da beraberinde getirmez mi karabulutlar?
Gizem ÖzağaçKayıt Tarihi : 1.1.2016 00:25:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!