Islanıyorum... Şiiri - Sevilay Şakar

Islanıyorum...

Yağmur yağıyor..burada.üstelik şemsiyemde yok.yürüyorum uzunca bir yolda.Aslında oldum olası sevmem yağmurları,saçlarımın ıslaklığı sadece banyo sanki sonrası hoşuma gidiyor.Saçlarım dalgalı kuruduğu zaman dönüşüyor kafam… canlı bir bombaya)
Hani derler ya yağmur altında sevgiliyle el ele dolaşmak çok romantik olur diye hiç bu romantiklik hoşuma gitmedi işte bu yüzden….hayatımda kimseyle yağmurda el ele dolaşmadım anlayacağınız.
Yağmurun verdiği huzurla…ve o nefis toprak kokusuyla
Hep insanın yapınca mutlu olduğu, rahatladığı şeyleri düşünmeye başladım..
Neydi yapınca huzur doldugumuz ruhumuzun yenilendiği,mutlu olduğumuz şeyler? ? ?
Mesala bu yağmurlu yürüyüş sonrasında sonrasında sıcak bir evde,duşa girmek.belki yağmurların dindiremediği ruhumuzun acısını bir nebze olsun hafifletir.
Ardından bir dostla içilen sıcak bir çay….en demlisinden..
Sevgilimizin bize aldığı atkıya sıkı sıkı sarınmak..onun kokusunu duyarcasına..
Öylesine susuzken içilen bir bardak su? ..Sevdiğimiz yemeği yemek…..
Bebeğinizi kucağınıza aldığınız ilk anda bebeğinizle yeniden dünyaya gelmiş gibi olmanın verdiği iç huzur…
Çocuğumuzun ağzından düşen bir parça çukulatayı yemek.
Korktuğumuz bir tahlilin sonucunu beklerken yaşadığımız yürek sıkıntısının ardından iyi haber almamız….
Çok kritik bir sınav sonucunun iyi gelmesi…
Daha neler neler ekleyebiliriz bunlara…
Belki yaşarken bazı şeyleri an olarak anlayamıyoruz.sonradan düşününce o anın güzelliğini anımsıyoruz.
Ama önemli olan her şeyi anında yaşamak ve güzellikleri görebilmek…değilmidir

Sevilay Şakar

Sevilay Şakar
Kayıt Tarihi : 16.7.2008 11:48:00
Yıldız Yıldız Yıldız Yıldız Yıldız Şiiri Değerlendir
Yorumunuz 5 dakika içinde sitede görüntülenecektir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!

Sevilay Şakar