Islanırken Şiir Gözyaşlarımla,

İnsan olamamaktan hep:
Kışın ortasında aç-susuz ölmüş
Canı donmuş kuşların uçamaması,
Yere düşüp ölen bir emeklinin
Gazetelerle örtüştürülüvermiş cesedinin yanı başında
Hala kuyrukta olması pek çok yaşlının 70–80 yaşında;
Bir gece gibi düşünce gönlüme bir işsizin yalvarması
Ayın ortaya çıkamaması;
İnsanlığın yüz karası görünür olmasın diye çabucak
Güneşin geç doğması;
Zor dolarken ciğerlerime oksijen
Suyun boğazımda düğümlenip beni boğması;
Rızk inen göklerden
(Gecenin köründe ve cemrelerden çok önce)
Üstümüze bombalar yağması;
(O da yanlış ama) Hastane enfeksiyonundan değil de
Şarapnel parçalarıyla insanların ve bebeklerin ölmesi;
Arada polisler, bir yanda Yahudi savaş yanlıları
Bir yanda aynı ülkenin savaş karşıtı Müslümanları
Ve dinlerin insanları böylesine bölmesi;
İnsanların hala öldürmeyi bilmesi;
Gücün sessiz kalması.

Bazı sözcüklerin silik, bazı yerlerde kan lekesi olması
Gözyaşlarımdandır akan sayfada baş aşağı.