ISLANDIM
Bir aşkın uzak kalmış busesi gibi, hicranın kollarına sarılmış;
Usulca yüreğinin tenhasında serince kıyamet sofrasını;
İlk sorgunun sualini çekince bir ahh derinden;
Varınca dilin suretine yutkunarak kifayetini bildiren;
Utangaç bir suretin gözyaşlarıyla ıslanarak yüreğimi serinlerdi.
Hayatta ben en çok babamı sevdim
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Devamını Oku
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta