Islandı Kirpiklerim Şiiri - Evren Özcan

Islandı kirpiklerim,
Yağmurlar yağdı yüzüme senin yüzünden.
Her nefesi bana zehrettin,korkular koydun önüme.
Bakmaya gücüm yok artık yüzüne,
Ne de kolay kandım gülüşüne.

Ben her gece senin için uykusuz kaldım,
Sen ise bana bir yabani gibi acımadın,
Isırdın,kanattın,parçaladın...
Sevgimden sustum,saygımdan tutuk kaldım,
Sen bunu bile bana silah yaptın,
Sevgimle vurdun beni,
Bir mermi kovanı gibi yollara koydun beni.

Islandı kirpiklerim,
Şimşekler çaktı içimde,
Gökgürledi yüreğimde,
Bana bıraktığın korkularla başbaşa,
Sensiz,savunmasız yattım çırılçıplak, taşa.

Islandı kirpiklerim,
Adım gibi eminim beni hiç mi hiç sevmedin,
En azından beni sevmedin,
Sadece bedenimi istedin.

Islandı kirpiklerim,
Bil ki hiçkimseyi senin gibi sevmedim,
Sevmeyeceğim.
Çünkü tüm sevgimi,herşeyimi sana verdim,
Sen ise her seferinde daha çok istedin.
Şimdi kadehlere mahkum olsam ne olur,
Her gece başka bir tende kaybolsam ne olur?
Ben beni sana verdim,
Ruhum seninle çıktı bu bedenden,
Sensiz bir ölü gibiyim.

Sakın döneyim deme!
Canım çıktı bile yerinden,
Sen şimdi git sev başkalarını derinden,
Beni bulamayacaksın tamamen ellerindeyken.

Gün gelecek hasretimden yanacaksın,
Her köşebaşında bana rastlayacaksın,
Ama elimi bir daha asla tutamayacaksın,
Islandı kirpiklerim bir kere,
Güneş olsan kurutamayacaksın.