Bir kez gülümsemen yetiyor
Her şeyi anlatmak için
İzlerken seni, ruhum yer değiştiriyor
Elim çenemde, masanın köşesine dayalı.
Bir yandan konuşuyor, bir yandan yudumluyorsun
Aramızdaki dumanı üstünde, sıcacık çayını
Sırtımda, taşınmaz yükü göklerin;
Herkes koşar, zıplar, ben yürüyemem!
İsterseniz hayat aşını verin;
Sayılı nimetler bal olsa yemem!
Ey akıl, nasıl delinmez küfen?
Devamını Oku
Herkes koşar, zıplar, ben yürüyemem!
İsterseniz hayat aşını verin;
Sayılı nimetler bal olsa yemem!
Ey akıl, nasıl delinmez küfen?
