Dayanma ağaç kurur, İnsan güvenme ölür
Sıkı sarıl Hablûllâha, O ebedîyyen kalır
Cezâ vermiyor demeyin, yaptığı imhal olur
İhmâl etmez Vellâh Billâh intikâmını alır
Münker Nekir geldiğin körükler gibi solur
Söver iken döndü de sewve, seve sıktı bile
Sakın kimse demesin bu taktik büyük bir hile
Yutturamazlar ki yalanlarını EBABİLE
Hiç zarar vermediler MAMUD adlı sadık file
Ordusuyla EBREHE’yi döküverdiler çöle
Yâhûdî kendinden gayriyi görmüyor mu köle?
Düzenini yutturdu; tomurcuk ERDOĞAN güle
Hakikâte muttaliyken iç etti bile, bile
Dideler çıban oldu döküleni sile, sile
Beslenilen umudları ediverdi nafile
İSLÂMİ: sen hüzünle bak yangından kalan küle
Yâhûdîyi katıverdi İslâm olan zembile
Demek ki daha bitmemiş çekeceğimiz çile
Yaptın ise bir iyilik atıner gitsin göle
Varsın balıklar bilmesin Yaratan Mevlâ bile
Mehmet İslami
Kayıt Tarihi : 13.3.2022 17:58:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!