Aklın ile imanın, direk teveccühünden
İlahi aşkın güneşi, elan doğmaktadır
İman, İslam ve İhsan'ın hamurundan
Aydınlanan aşk, anlam kazanmaktadır
Hakikatte, aklın fonksiyonu da sahibini
Ancak aşkın sınırına kadar, götürebilmektir
Asla, kata akıl daha öteye, gidememektedir
Aşk güneşi doğunca, artık aşk feneri söner
Yürü ki, aşk şahı, meydan artık senindir
Böylece akıl insanı, Mevlasıy'la buluşturur
Bu hal olunca, müminlerin miracı gerçekleşir
Erdemler aleminde, aşk esiri hürriyete kavuşur
Tahsin yanar coşar; Ol Mevla'nın aşkıyla
Kimi deli der kimi, rahatsız eder bakışıyla
Kimi aşağılar, kimi hakaret eder, tokuşuyla
İlahi aşkla yanmayanlar, anlamaz bunu bilesiniz
Ankara- 13.02.2013
Kayıt Tarihi : 14.2.2013 15:12:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Sorularla İslamiyet Com.dan Uyarlanmıştır.
TÜM YORUMLAR (1)