Er Rahman,
En güzel surette yaratılana,
Kur’anı ihsan etti.
Olsa da akıl izandan noksan,
Beyanı öğretti,
Ve yarım aklıyla yaratılanların en üstünü kılındı insan.
Güneş ve ay belirli bir hesaba göre ederken hareket,
Göğü yükseltip mizanı Kuran,
Nizamı, etti üstün kılınana emanet.
Tek emriydi ölçüyü kaçırmamak ve tartıda adalet…
Lakin dehşetle hükmetti ki vahşi insan,
Ölçüsüzlükten çöktü cihan.
O dört başı mamur yeryüzü, viran şimdi.
Aşağının aşağısıydı ki o vefasız melanet,
İbadete niyet yerine, etti emanete ihanet!
Böyle daha ne kadar döner bu devran?
Allah, zulmü de tövbeyi de işitendir,
Geri duranı da ileri gideni de görendir.
Şahadetler, namaz niyazlar Rabbe yarendir.
Oruçlar, zekâtlar, haclar Rahman’a törendir.
,
Yaratıldığı gibi yok edilecekse nizam,
Okunmaz olduğunda Allah Kitabı Kur’an,
Edilmez olduğunda Allah adı beyan,
Bozulduğunda intizam,
Yıkılıp çökecektir mizan!
Kayıt Tarihi : 16.5.2020 18:43:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu eser yedi bölümden oluşur. Allah’ın yedi güzel ismine atfen yazılmıştır. ilk şeklinde Ayetlerden olduğu gibi alıntılar yapılmıştır. Bu durumun dinen sakıncalı olabileceği düşünülmüş ve ayet mealleri hatırlatacak şekilde dini terimler kullanılarak şiirin doğal seyri sağlanmıştır. İnşallah dinimizce sakınca yaratacak bir ifademiz olmamıştır.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!