İslam topraklarına ağıt

gelmedi ebabil kuşları
melekler de inmedi
bir rüzgar çıksın isterdim
gözleri kör eden
tüm pusuları
ters yüze çeviren
çıkmadı
çıkmadı beklediğim
bir hüzün kaplı
dünyanın müslüman yerleri
işgal-işkence-gözyaşı
acılar şafak rengi.

“..içimizdeki beyinsizler yüzünden
helak eder misin bizi..ey Allah ‘ım…”

kum taneleri kadar
acı
çöl denizi kadar
engin di geceler.
taş kalpliydi dünya
gülüşleri ağıtlara dönüştüren …
zalimce kuruldu sofralar
İslam topraklarında.
çocukların gözlerinden
bombalardı düşen.
enkazları insan
çaresiz müslüman.
paramparça olmuşluk
yakıyor can-pazarı
inleyişler yankıda
yer gök ayakta.
yeryüzüne melekler insin
gökyüzünde ebabiller
çöllerde kum fırtınaları çıksın
bir tufan gerek
tam şimdi
bir gemi
nuh’un gemisi
alsın bizi
durulsun sonra gök
sakinleşsin yer …

dün Bosna bugün,
Afganistan – Filistin
Çeçenistan Irak ‘da
kan-gözyaşı
damlıyor.
elbet dinecek
vahşet,
hem Rusya - batı
hem İsrail - Amerika elbet
gidecek.
işbirlikçileri ile
solukları kesilecek.

gümüş ufuklara kaldı
inci yağmurlar.
göğe vurmada ağıtlar
İslam topraklarında
hani..?
kenetliydik tuğla tuğla
hani..?
dişleriydik bir tarağın
ne oldu bizlere..?
düşmanı olduk İslam topraklarının (!)
aldatılıp medya
propaganda ile..
karada ve denizde
azdı zülüm.
barbar batının elinde
sömürgeciliğin tatlı dili
küreselleşme sözleriyle
çoğaldı fesat.
demokrasi ihracının
gerçek yüzü
günah-işgal,
sömürü ile kaplı bir hayat..

sözde medeni dünya
vaatları,
hayranlıkları,
ölü çöllerdi dolaştığımız
seraptı koştuklarımız
oysa,
bin umut taşır dualarımız..

bir gözyaşı denizi var orada
Afgan-ırak-filistin
daha İslam topraklarında..
sayısını tutmadı zaman
kaç kez vahşet tekrarlanır
kaç kere buna can dayanır
bir ağıt yakılır orada
hep oralarda
halkı Müslüman topraklarda.

şimdi,
evet tam şimdi,
bir koku sarsın hepimizi
hepimizi etkileyen
yeniden birbirimize yakınlaştıran
dünyayı güzelleştiren
sevgi ve adaleti yeşerten
bir koku olsun
nebi’nin kokusu
zalimlerin korkusu
mü’minlerin soluğu
sarsın hepimizi..
yüzleri gülsün müslümanın
yakut renkli şafaklarada
özgürlükler yakın olsun
İslam topraklarında.
korkular insin,
küfrün
şirkin
haya-iffet tanımaz işgalcilerin
suratına..

gelmedi ebabil kuşları
melekler de inmedi
bir rüzgar çıksın istedim
gözleri kör eden
tüm pusuları ters yüz eden
bir tufan
çıkmadı…
çıkmadı beklediğim
daha kaç şafak
çıkacak
daha kaç kez
nehirler yas tutacak
göksüz geceler
ne zaman açacak..?
şimdi,
bir bozgun var
İslam topraklarında
ve,
hüzün yaşıyor mabetler
kimi işgal
kimi esir
kimi cemaatsiz
kimi de ruhsuz kemiyetler..

tuzak kuranlar
hesap tutanlar
pusuya yatanlar
emperyalistler
şurasını unuttular
zalimlere karşı en hayırlı tuzak
Allah’ındır,
Allah’ında bir hesabı vardır.
yeterki kitapta övülen,
Nebi’nin ashabı olsun müslümanlar….

Mustafa kaya
26.02.2006 / ÜSKÜDAR