Gömüyorlardı insanlığı Arap çölünde
Satıyorlardı namusu Batı elinde
Ağlıyordu millet-i İbrahim
Zalim firavunların elinde
Acımıyorlar başına ayet inene
Kıyıyorlar ayağının altına cennet serilene
Doğsa artık güneş İbrahim’in ümmetine
Yıkılsa arş zalimlerin üzerine
Gelecekti hakikat-i Muhammedî
Biliyordu elin Yahudi’si Ahmed’i
İki cihan güneşi
Sanıyordu kendisiydi
Doğdu ümmetin üzerine bir güneş
İşte söndü o sönmeyen ateş
Cahiliyede unutulan insanlık
O gelince oldu birbirine eş
Kayıt Tarihi : 5.12.2025 17:02:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.




Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!