Küfrün sesi, inletirken alemi
O sesi bastırmayan, diller utansın…
Zulmün postalları, çiğnerken ma’bedimi
On parmağı sağlam, eller utansın…
Kudüs kalemdir!
Küffar; tarumar ederken kalemi,
Bön bön bakan gözler utansın…
Hakk’ın zafer vaadi, hak iken;
Tahtına yapışmış, ürken
Sultanlar, önderler utansın…
Analar, çocuklar, bebekler kan kusarken,
Uyuyan; zulme, kalple dahi buğzetmeyen
Ben, Müslüman’ım diyen, ümmet utansın…
Gözlerini açmayan, uyanmayan ümmet utansın…
Kayıt Tarihi : 18.10.2023 11:21:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Eğer bir şahıs, ya da bir millet utanılması gereken şeylerden içtinap etmiyorsa, onların imanlarında bir zafiyet ya da bir maraz söz konusudur kardeşim. Ne yazık ki, Hem millet olarak ve hem de ümmet-i Muhammed olarak, Kur'andan ve sünnetten çok uzaklaştığımız için, bu gibi bed amellere çok imza atar olduk. Rabbim bizleri ıslah etsin amin!
Hayırlı çalışmalar.
TÜM YORUMLAR (1)