İslâm Coğrafyası Şiiri - Ahmet Pekiyi

Dünyanın her yerinde ağlıyor Müslüman.
Kardeşim zulüm altında ediyor feryat.
Çocuklar ölünce beynime sıçrıyor kan.
Nerde barış, nerde sevgi ve nerde şefkat?

Emanetini koruyamadık Ey Ecdat.
İnim inim inliyor İslâm Coğrafyası.
Mevsimler zemheri, hiç bitmiyor bu Şubat.
Dünyanın iflas etmiş ideolocyası.

Firavunun tellalı olmuş malum medya.
Bak dili kelepçelenmiş, sessiz hakikat.
Kurtların karşısına çıkmış bir kanarya.
Görünce merhamete geliyor hayvanat.

Ürkmüş, sızlanan kelebek gibi anneler.
Vampirler ne kadın ayırıyor ne bebek.
Bir gece vakti bombalanıyor haneler.
Yaşamaktan efdal bu beldede ölmek.

Mümin can verirken uyuyor siyasiler.
Kan sofrasından besleniyor hain siyon.
Tiranlarla yarışır masonik Sisiler.
Vahşeti vizyon bildiler ölümü misyon.

Katilin hamisidir Birleşmiş Milletler.
Kadın, bebek, alim ölse bile susuyor.
Demokrasiyi katletti garblı devletler.
Elleri silahlı, her biri kan kusuyor.

İçimde dalga dalga büyüyor bir efkâr.
Zihnin şahikasını zorluyor bir tufan.
Kalbimin merkezinde yanan bir ateş var.
Ümmetin derdiyle kuruyor bu naçiz can.