İslam Alemi Şiiri - Hayri Yöndem

İSLAM ÂLEMİ

Ey çilekeş asya mazlum afrika
Bu kaçıncı kana gebe tefrika
Cenabet basmadık yer bırakmadı
Namus bırakmadı ar bırakmadı
Bizi önce bir bilinçten ettiler
Maşayı bulunca ancak gittiler
Şanlı tarihimiz utandı bizden
Düşmanlar edindik birbirimizden
Mezhepler meşrepler ve tarikatlar
Cemaatler ve kutsalsı o zatlar
Hani hayırlarda yarışırlardı
Her biri ümmeti ortadan yardı
Her birinin teknesi Nuh gemisi
Azıkları kurtuluş beklentisi
Kimisinin avucunda yular var
Kimisi de kutsal yiyen canavar
Yaparlar mı gıybet istişaredir
Ötekini hemen etmeli tekfir
Farklı olmak için birkaç ritüel
Ön plana birkaç biçimsel amel
Kullanışlı hale nasıl da geldi
Şu güzel ümmetin beynini deldi
Biz sağlam dursaydık kenetlenseydik
Sancağın altında biriz deseydik
Bulamazdı işbirlikçiyi düşman
İzzetini kaybetmezdi müslüman
Rengimiz ne vakit önemli oldu
Ne vakit kalbimiz kin ile doldu
Yoksa öfkemiz de birer kurgu mu?
Küffarın elinden çıkan sorgu mu?
Hangi hedef müslüman kalmak için
Hangi yolda yürüyoruz ve niçin
Bize bin bir parça olun denmedi
Bizi bizden başka kimse yenmedi
Fitne ithal fakat besleyen biziz
Sahipsizi hemen buluyor taciz
Filistin’den ağıtlar yükseliyor
Suriye’de hayvan olmak bile zor
Libya’ya bak özgürlük getirdiler
Ya Irak’ı yediler bitirdiler
Afganlının ırzına dokundular
Kızlarımız listeden okundular
Halini Bosnalı nasıl anlatsın
Daha artık hangi acıyı tatsın
Kurtaranla tecavüz eden aynı
Ayıkmak zor hileliyse her tanı
Kaçtığı yere doğru koşturdular
Ismarlama bir ritme coşturdular
İslam toprakları arena oldu
Ne hayatlar yeşeremeden soldu
Tepemizde bombalar deniyorlar
Bize basıp hasmını yeniyorlar
Beldemizde yangın çıkaran onlar
Enkazdan beslenen cani baronlar
Küçük lokmalara bölünsün hilal
Sonra artık hayal bize istiklal
Bu gidişe dur demeden olur mu?
Dertlenmeden dert bir çare bulur mu?
Tepkimizi hep birlikte verirsek
Gönül verip bir potada erirsek
İlk tohumun yere düştüğü gündür
İmanın yürekte piştiği gündür
Teknoloji besmeleyi bekliyor
Ruhsuz madde bak nasıl da tekliyor
Komadan çık unut kötü günleri
Kendine gel eksiğin alın teri
Harezmîler Farabiler Kindiler
Neyi yaşatmak için didindiler
Dirilmenin nöbeti şimdi bizde
Birazcık ta düşman olsun krizde

(hayri yöndem)