(Bid’at, hurâfe ve İsrâiliyat…)
Îtikat, îbâdet; örfte, âdette
Dîni kaplamıştır; bid’at, hurâfe.
Kur’an’ın dışında kalan her şeye
Okun saplamıştır; bid’at, hurâfe.
Bunlar esir almış baştaki seri
Gizli gizli yaymış her yere şer’i
Ehl-i küfür göre, girdiği yeri
Güya aklamıştır; bid’at, hurâfe.
Hâin hâinliğin, öyle yazmış ki
Yazdığını kalbe, öyle kazmış ki
Öyle gizlenmiş ki, öyle sızmış ki
Kendin saklamıştır; bid’at, hurâfe.
Sîneye saplanan kama misâli
İçki, kumar, tavla… Dama misâli
Yeni elbiseye yama misâli
Neler eklemiştir; bid’at, hurâfe.
Görür yanlışı da susarsın niçin?
Elbette bu yüzden artacak suçun
Müminin ayağın kaydırmak için
Fırsat beklemiştir; bid’at, hurâfe.
Biat ağacını kestirdi Ömer
Bunları mezara bilmem kim gömer?
Sülük olmuş bunlar kanımı emer
Yükün yüklemiştir; bid’at, hurâfe.
Ne hâle getirdi elin uşağı
Bele bağlanır mı, ağyâr kuşağı?
Narkoza ne gerek baştan aşağı
Bizi şoklamıştır; bid’at, hurâfe…
27/04/’17
Hanifi KaraKayıt Tarihi : 27.4.2017 10:47:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!