Islaktı gözlerin

ıslaktı gözlerin
yanağını okşarcasına hüzün
ve umutlara kement atmış güzün
ortasında buldum seni
bir o kadar çocukça...

hicrana mağlub bu yürek kimin?
kimin bu anlamsız bilmeceler?
aşkı nakşedercesine umran gözler
ve üstüne and verilmiş sözler
zifir saçlarından doğan yel kimin?

nedendir bu müebbet mahpusluğum?
bir ömür dindiremediğim susuzluğum
ruhunda bulduğum mavi sonsuzluğun
uykuları yıldızlara bağlatan aşk kimin?

ıslaktı gözlerin
yanağını okşarcasına hüzün
ve umutlara kement atmış güzün
ortasında buldum seni
bir o kadar çocukça...

Abdil Burhaneddin AKKAYA