Islak Ten Şiiri - Harun Tolga Peker

Bana hiç kimse selam göndermedi anne
Senin kadar kimse özlemedi beni,
Hiçbir kadının kokusunda
Huzurun santimetresine ulaşamadım,
Beyaz tenli kadın hariç,
Ben dahil...

Kurumayı bekleyen ıslak
İç çamaşırları gibi astım kirpiklerimi
Yalnızlıktan paslanmış elektrik direğinin
Tellerine,
Kalbim kabuklu bir kuru yemiş gibi
Soyuldukça çıplak kaldım
Herşeyimi çaldılar anne,
Utançtayım...

Noktalandım.
Kimilerinin arasına bağlaçtım,
Bir kadına bağlandım,
Ahlandım,
Ağladım,
En sevimlisi hiç bir zaman umursanmadım...

Şimdi müsadenden izin alarak
İki kelamı bağlaçlarından kırmak istiyorum;
Olur da bir gün gerçekten bana gelecek olursan
Geçmişini odanda ki masana bırak...