Islak tebessüm Şiiri - Yüksel Nimet Apel

Çözülüyorsun
yavaş yavaş

yanarak bir mum gibi eriyerek
atıp da üzerinden
insana dair her sıkıntıyı
yazarak
resimleyerek

şimdi ince bir cila kaldı
ve kış penceresinde ince bir buz tabakası

o da önce çatlayıp parçalara bölünecek
eriyecek
su olup bir yol bulup akacak

insan olmaktan çıkıp
ruh vereceksin suya
saf duru bir halde
akıp gidecek yağmurlara karışacaksın

ve bir gün gittin

gerçekten gittin başka iklimlere
başka bulutlarda biriktin

çok şeyi de yanına alarak
bırakarak ardında
o çok sevdiğin yağmurları

tek bir damlanla karıştığın
o ırmaklar
denizler
nehirler

senden haberler getirip
fısıldayacaklar kulağıma
çok kırılmıştı diyecekler

ben en ıslak tebessümümü
gönderceğim sana
bergüzar niyetine

gittiğin yerde mutlu ol
eskisi gibi değilim de

gülüp geçiyorum
o günlere artık de
de de
huzur bulayım

anarım elbet unutmam ki
ıslak
yaşlanmış
tebessümlerimle

26/Mart/2012/Pazartesi/Ankara