Islak Saçlar Şiiri - Mehmet Macit

Islak saçlar dağılmış, sevgilimin yüzünde.
Aşk dolu bakışlarım, siyah renkli gözünde.
Mest eylerdi gönlümü, sevgi dolu sözünde.
Hazların en güzeli, dokunan ellerimde.

Yürüdükçe parklarda, ikimiz bir bedende.
Sarmaş dolaş eğlendik, kuşları seyredende
Akan sular şahitti, dua, yemin edende.
Sevginin en güzeli, sıkılan ellerimde.

Aşk içinde konuştuk, çiçekle geldiğimde.
Sana bülbül olmuştum, sarı gül verdiğimde.
Rengarenk menekşeler, koluna serdiğimde.
Dostluğun en güzeli, terleyen ellerimde.

Şimdi saçlar dağılmış, perişanlık özünde.
Mutluluktan eser yok, solgunlaşan yüzünde.
Bunca zaman nerdeydin, duramadın sözünde.
Hasretin en güzeli, titreyen ellerimde.

Bana kızarak kaçtın, bir inat için yaptın.
Kıymet bilirler sandın, hatalı yola saptın.
Bak şimdi ne haldesin, paraya ne çok taptın.
Acının en güzeli, boş kalan ellerimde.

İçim daraldı aşkım, sözüne kandığımda.
Neden hala yaş akar, adını andığımda.
Yürekte saklı aşkı, unuttum sandığımda.
Umudun en güzeli, uzanan ellerimde.

Islak saçlar yaşıyor, sızlayan yüreğimde.

Mehmet Macit 03.04.2009