ne kırmızı gül ne beyaz gül versen de
ne mor menekşe en çok yasemen severim ben
yüregimde ki kırık camlar gibi tuz buz olmuş
artık yapışmaz tutkallarında faydası olmaz
olsa da istemem
ölümü bekler oldum ben artık
ne senden ne dünyamdan beklentim kalmadı
sahte yüzlerden yalanlar riyakarlardan
dünyamdan hiç umudum kalmadı
şimdi sarı pembe mor gülleri dersen
benim için onlar deve dikeni artık
hele hele yasemen mor menekşeler
ben kendim toplarım koklarım
içime çekerim kokusunu
kendi gönül bahçemle baş başayım
dünyam onlarla birde ölümü sonsuzluga
gnlümde beklentilerim hiç kaldı hiçhiç
Zülfü kimi ayağın koymaz öpem nigârum
Yohdur anun yanında bir kılca i'tibârum
İnsâf hoşdur ey ışk ancak meni zebûn et
Ha böyle mihnet ile geçsün mi rûzigârum
Devamını Oku
Yohdur anun yanında bir kılca i'tibârum
İnsâf hoşdur ey ışk ancak meni zebûn et
Ha böyle mihnet ile geçsün mi rûzigârum