Islak Labirent Şiiri - Meryem Naşide

Islak Labirent

Bir gün sen ve ben
İnsanlığın hüznünü taşıyan lacivert gök altında
Konuşmadan ama ağlayarak
Sessizce, sadece yürüyeceğiz.

Fark etmeden cümlelerime kondurduğum
O birinci tekil çoktan uçup gitmiş olacak
Varlığın varlığıma anlam katmış,
Sen ruhuma güneşin yağmura karıştığı gibi geleceksin.
İşte o vakit sen ve ben
Adını bilmediğimiz ve bilmezden geldiğimiz
Yoğurt kovalarında gül yetiştirilen
Loş sokaklarda ağlayarak yürüyeceğiz...
(15 Mayıs 2014)

Meryem Naşide
Kayıt Tarihi : 8.8.2014 20:06:00
Yıldız Yıldız Yıldız Yıldız Yıldız Şiiri Değerlendir
Yorumunuz 5 dakika içinde sitede görüntülenecektir.

TÜM YORUMLAR (1)

Meryem Naşide