Islak Kelebek Şiiri - Sabri Özcan

Bir hilali gülümsüyor şimşekler
Yağmura boyun bükmüş tüm çiçekler
Her damlada sarsılarak ağlıyor
Bizi bu dünyada ne bağlıyor
Diyebilseler bilecekler
Çiçeklere kimler ağlıyor
Kararan gökte beliren hilal
Dönüp dönüp bir hesabı sağlıyor
Sallanırken goncalar rüzgarda
Yağmur camlara çarpıp kalıyor
Pencereler giderek ufalıyor
Bir hayali gülümsüyor çiçekler
Rüzgarı ne kadar çoğaltırsa kelebekler
Yağmur katlanarak gelecek çöllerden
Hayata sunulan iksir
Sırılsıklam aşk kokarken sağanaklar
Bir hilali gülümsüyor yıldırımlar
Aydınlanırken yüksek gerilimde gökyüzü
Gelecek baharın siparişleri için
Göksel kaynaklar yapıyor melekler
Zihnimde bir kıvılcım gibi parlıyor
Göğün eteklerine dökülen ışıklar
Bu yaz serencamı bu ayeser
Göklerin öfkesini yağdırıyor
Yıldırımlar şimşekler ve dolu
Teleşla uçuyor her zamanki martılar
Sele suya karışmış kaldırımlar patikalar
Kaçışıyor insanlar yine rahmet umarak
Yağmurla sarsılan yaprakların altında
Sessizce ağlıyor kelebekler
Dinsin diye fırtına kısacık ömürlerinde
Birgün daha geçirmek sevdasındalar
Yerde bin gün gökte bir gündür anlasalar
Bir yaz gününden bir ömür isteyecekler
Ellerini duadan indirmeyecekler bilseler
Bir daha uçmadığını ıslak bir kelebeğin
Ve hiçbir kelebeğin yağmurda ıslanmadığını