Islak Kaldırımlar Şiiri - Amine Özdemir

Sen böyle yalnızlık gördün mü
Öfke kusan hiçbir sebebi tanımayan
Çıkaran insanı çığırından
Kanayan, damar damar kanayan.
Ben başkalarının yanında senin yıldızını seyretmiştim oysa
Başkalarının gözlerinden bakmıştın bana..gittikten epey sonra
Telaffuzu 1 kelimede sızısı her gecede gitmek
Gitmek aslında 6 harf 2 hece.tabi gidenlere
..
Gitmek pekala da.
..mühimi gidişin
Hiçbir mazerete sığmayan gidişin.
Gidişin.. muhtevası meçhul gidişin.
Uluslar arası bir birim oysa zaman.
Ama senin hiçbir gidişine uymayan.!
Öncenin hep öncesinde gidişin! ! !
Gidiyorsun da bitmiyor gidişin.
Gidişin bir buzlu bir sarkaç yüreğime
Gittikçe eriyor gidişin.
..
Issız sokakların,ıslık çalan ıslak kaldırımlarında
Savuran bir poyraz esintisiyle
Eğrelti bir sokak lambası altında gittin.
Gittin (!)
Beni gecelere mahkum ettin
Geceleri,bana mahrum.
Bizi ellere mahcup.
Bilmedin, duymadın.
Tıkamıştın ya hani hissiz kalbine yol gösteren kulaklarını giderken
Şimdi beni duymuyorsun ya (!)
Eritip herhangi parçasını demirin
Rahatsız olma diye sesimi dahi yükseltmediğim kulaklarına damlatmak istiyorum
İstiyorum da.bunu yalnızca küt uçlu kalemimden dökülerek dile getirebiliyorum.
..
Artık yağmur damlaları penceremi tıklar..
Artık alelalde bırakılmış aralıktan sızarlar.
Artık beni de kavururlar..
Şimdi kaşların mı,kirpiklerin mi beni korurlar?