Yürüdüğüm kaldırımlar,sensiz daima sessiz.
Adımlarımla yoruldu gölgem,kaldım nefessiz.
Çaresizim,avareyim,bil ki hem de kimsesiz.
Islak kaldırımlara düştü gölgem,inan çaresiz.
Örgülü saçların gibidir,kına rengiyle akşamlar.
Gördüm caddelerimde,yanarken kızıl lambalar.
gittiğim bütün hekimler aynı şeyleri söylediler
söz birliği etmişcesine
'aşk hastalığıdır bunun adı
ve çok sarsar insanı bu yaştan sonra'
Devamını Oku
söz birliği etmişcesine
'aşk hastalığıdır bunun adı
ve çok sarsar insanı bu yaştan sonra'
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta