Yürüdüğüm kaldırımlar,sensiz daima sessiz.
Adımlarımla yoruldu gölgem,kaldım nefessiz.
Çaresizim,avareyim,bil ki hem de kimsesiz.
Islak kaldırımlara düştü gölgem,inan çaresiz.
Örgülü saçların gibidir,kına rengiyle akşamlar.
Gördüm caddelerimde,yanarken kızıl lambalar.
Kırgın ve yaralı yüreğimin önüne,
Bir kapı açtın zannettim.
İnanmayı, güvenmeyi istedim.
Araladığım kapıdan sızan ışığın;
Ufacık bir rüzgarla sönecek
Mum ışığı olacağını nerden bilirdim.
Devamını Oku
Bir kapı açtın zannettim.
İnanmayı, güvenmeyi istedim.
Araladığım kapıdan sızan ışığın;
Ufacık bir rüzgarla sönecek
Mum ışığı olacağını nerden bilirdim.



Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta