Yürüdüğüm kaldırımlar,sensiz daima sessiz.
Adımlarımla yoruldu gölgem,kaldım nefessiz.
Çaresizim,avareyim,bil ki hem de kimsesiz.
Islak kaldırımlara düştü gölgem,inan çaresiz.
Örgülü saçların gibidir,kına rengiyle akşamlar.
Gördüm caddelerimde,yanarken kızıl lambalar.
Beni kör kuyularda merdivensiz bıraktın,
Denizler ortasında bak yelkensiz bıraktın,
Öylesine yıktın ki bütün inançlarımı;
Beni bensiz bıraktın; beni sensiz bıraktın.
Devamını Oku
Denizler ortasında bak yelkensiz bıraktın,
Öylesine yıktın ki bütün inançlarımı;
Beni bensiz bıraktın; beni sensiz bıraktın.
