Sevgimiz gibi başladı bitti yağmur,
Ilık esen rüzgarın ardından,
Ağır ağır atıyordu kendini,
Bıkmışlığından,yorgunluğundan ayrılırcasına,
Nereye yağacağını bilmeden,
Savuruyordu tanelerini umutsuzluğunca,
Çarpışan yüreklerden çıkan ateş şimşeği andırıyordu,
Ama ne yazık ki yağmur damlacıkları,
Kaldırımları ıslattığı gibi yüreğimide ıslatıyordu,
Açıtıyordu tenimi,yüreğimi açıttıgı gibi,
Nefretle vücuduma düşen sert yağmur damlacıklarını tutuyordum usulca,
Öpüp bırakıyordum hep kaldırımlara,
Bir su birde ben yürüyorduk ıslak kaldırımlarda,
Sensizliğin verdiği acı ayaklarımda,
Gök su ben kan ağlıyordum kaldırımlarda,
Bir karanlık bir aydınlık bedenim,
Çünkü; yağmurla beraber gitmiştin geçen yıllarda,
Şimdi ise yağmurun ardından çıkan,
O toprak kokusunu bekliyorum sabırsızlıkla,
Çünkü; toprak sen kokuyordu,
Sende toprak,
Ve bitiyordu fırtına,
Sadece sensizliğin kasırgası kalmıştı yüreğimde,
Artık kendi kendime oluyordum eylül yağmurları.
06.02.2001-Salı
Kayıt Tarihi : 15.5.2006 17:42:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!