*Islak Gece Şiiri - Güçlü Sönmez

Gökyüzünün bütün yağmur damlaları aşağı düşüyor bu gece
Islanan pencereden dışarı bakıyorum
Arasından sızan rüzgarla hafif üşüyorum
Ve böyle geceleri çok seviyorum

İlerideki sokak lambası, aydınlatıyor ıslak asfaltı
Birkaç araba sesinden başka, duyduğum yağmur damlaları
Tek bir parlayan yıldız yok bu güzel gecede
Peki o zaman güzelliği nerede?

Sahi neden bu kadar güzel bu gece
Üstelik bir sevdiğim bile yok yanı başımda
Arkamı dönüp baktığımda odam boş ve sessiz
Belki ondan güzel geliyor, bu ıslak gece esrarengiz

Masamda yanan çalışma lambam, giz veriyor geceye
Cama yansıyan görüntüsü bir güç veriyor hislerime
Duygular bazen karışık bazen sade
Isıtıyorlar içimi bu soğuk gecede

Kelimeler yetmiyor, izin vermiyorlar anlatmaya duyguları
Düşünüyorum da kaygılanmam için hiçbir şey yok
Damlalar sadece hayal gücüne izin veriyorlar
Belki de yanımda olmasını istediğim biri var

Evlerin ışıkları, onlarda bütünleşiyorlar geceyle
Keşke daha yükseklerde olsam, görebilsem bütün şehri
Belki o zaman şimdi görünmeyen yıldızları görebilirdim
Ve paylaşırdım ıslaklığı, ıslak geceyle

Kapımı çalan yok bu gece, dışarıda tek tük insan var
Herkes evinde, sıcak odalarında geçirmek istemiş geceyi
Benim ise düşüncelerim sığmıyorlar bu odaya, çıksam dışarıya
Deniz kenarına gitsem, dolarlar belki okyanuslara

Çıktım yürüdüm yollarda, yokuş aşağı inen sularla
Kaçıramazdım böyle geceyi, bu duygularla içim sımsıcak
İster kış olsun, isterse yaz
Geceler olmuyor her zaman böyle ıslak

(İstanbul, Kasım 1990)