Şeytan beslemeli duyguların,
yalın ayak zevklerin renginde erirken bir bir;
devrim öncesi anın hükmü oluyorum,
mutluluk çukurlarında gamzelerinin!
Susuyorum!
Susturuyorum, buğday tenli nefesini,
kemiğine kar yağan yeryüzünün tek mabediyle...
Cehennemden gelmeli dudaklarıma değecek dudakların!
Bakışların şeytanın arkadaşı değilse eğer
ve secde ediyorsa Tanrısal kanunlara dokunuşların,
cehennemi cennet bilmişsin.
Yanlış bilmişsin!
Ya çek git!
Ya da durma, kutsa bu dudakları...
Kayıt Tarihi : 18.8.2012 21:14:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!