Soluk alamıyordu zamanın kalbi durmuştu
dudakları solmuş gözlerine korku oturmuştu
saçları karmakarışık mevsim mevsim dökülmüştü
hırçın acımasız ruhlarca durmaksızın dövülmüştü
dayanamadı bunca acıyadevriliverdi boylu bunca evrene
son yolculuğuna çıkarkern kimse yoktu yanında
bir tek yalnızlık ağlıyordu o en çok sevdiğine
Kara gözlüm bu ayrılık yetişir,
İki gözüm pınar oldu gel gayrı.
Elim değse akan sular tutuşur
İçim dışım yanar oldu gel gayrı.
Ayların sırtında yıllar taşındı,
Devamını Oku
İki gözüm pınar oldu gel gayrı.
Elim değse akan sular tutuşur
İçim dışım yanar oldu gel gayrı.
Ayların sırtında yıllar taşındı,
