Dokunmak mı öpüşmenin yarısıdır?
Yoksa:
Öpüşmek mi dokunmanın yarısı?
Yüreğindeki bam telini titretecek olan.
Dudakları aralanırken huzurlu bir,
Bekleyişin içindeydi yılların verdiği,
Özlemle sarılırken genç adama.
Ufak dokunuşlarla sarsıldığını hissetti,
Dolgun dudaklarının kenetlenirken,
Susuzluktan kavrulan sert erkek,
dudaklarıyla.
Çölde kaybolmuş seyyah gibiydi,
beyninde kopan fırtınaların içinde.
Aradığı vahaya kavuşurken genç kız.
Hala düşünüyordu.
Dokunmak mı öpüşmenin yarısıdır?
Yoksa:
Öpüşmek mi Dokunmanın yarısı?
Ve dudaklar örtüştü bir birinin üzerine,
Susuzluk pınarında başladı aşkın dansı.
Dudaklar ıslandı genç kız ıslandı.
Kavrulup yanarken,
Gençliğin pınarında.
Tuğrul Ahmet PEKEL
07-08-2006-PAZARTESİ
Kayıt Tarihi : 7.8.2006 21:25:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
TÜM YORUMLAR (1)