Islak bir sancı saplandı emeğin üzerine
Satılık yaşamların namlusundan yaralı
Çamur rengi teninde
Aç bitap
Dünyayı öğrenirken çıktı karşıma
Doğarken bembeyaz olan sayfaları
Hayatın kan akan çeşmesinden kıpkırmızı
Kanı öğreti ilk bana
Brütsülerin elinden
Yüreğindeki delice titremelerle
Toprağın çatlakları eline yansımışken
Siper etmişti masumiyeti yüreğine
Dünyanın değirmeninde un olup
Bölüşümü öğretti sonra bana
Uzaklardan
Çok uzaklardaki bir köyden mektup gönderdi
İçinde bir resim
Yorganı sırtında çocuğu karnında
Elinde orağıyla hayatı budayan bir ana
Sütü açlıktan kurumuş
Ama yine de doğayla savaşta
Analığı yorgan etmişti umuda
Anladın mı dedi toprağa neden ana denir
Anladım
İkisinin de yüreğini yardıkça meyve verir
Kayıt Tarihi : 8.5.2008 14:48:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
daha anlamlı oluyor.Ana ve toprak kutsal gökteki tanrı-
dan daha fazla saygı duyulacak ve unutulmuş sevgililer
kadar anımsanmaya muhtaç...kaleminize sağlık,saygı
ve sevgiyle...
Anladın mı dedi toprağa neden ana denir
Anladım
İkisinin de yüreğini yardıkça meyve verir
Şiir başından itibaren güzeldi ama ben finalinde takıldım kaldım.
Bir kaç şiirinizi okudum yanılmıyorsam emek2 şiiriniz ve bu şiiriniz aynı.
Kutluyorum Sn.Tütüncü
Saygımla
TÜM YORUMLAR (3)