İçim titriyor,
Yüreğimin kuytusunda kalmış gözyaşlarım,
Vicdanımın meskenini bulmuş gibiyim,
Boğazımdan geçmiyor yaşadıklarım,
Yutkunduğum her yaşa kulmuş gibiyim.
İçim titriyor,
Düşündükçe üşüyor yarınlarım,
Buz kesiliyor dipsiz okyanuslarım,
Ne bir güneş var ısıtacak,
Ne bir ateş, eritecek…
Yaşadığım her yerden ölmüş gibiyim.
İçim titriyor,
Gün dokunuyor kirpiklerime,
Âşık bir rüzgâr okşarken saçımın her telini,
Bir bir beyazlıyor iliklerim,
Ağlar gibi oluyorum,
Fakat ağlayamıyorum.
İçim titriyor,
Sen yoksun…
Yokluğunun melodisi kulaklarımda,
Yağmur gibi yalnızlık, varlığının kuraklığında,
Kurtulurken kaybolmuş gibiyim,
Nazlı bir sevda öpüyor dudaklarımı.
Tam teselli buluyorken,
Gözkapaklarıma hüzünden resmin çiziliyor,
Sonra içim titriyor,
Titredikçe eriyor denize boyanmış martı sesleri,
Bir volkan sönüyor gözpınarlarımda.
Tam gölge bulacağım özleminin tohumlandığı bir söğüt
ağacında,
Bir oda dolusu sigara dumanında boğuluyorum.
Ah ıslak battaniyem,
Ah soğuk duşum,
İçim titriyor,
Yaşayamıyorum.
Meftun, 2023
Yadin Burak KayaKayıt Tarihi : 23.12.2023 02:48:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!