Islak Şiiri - İbrahim Ahmet Eroğlu

Yağmursuz havada sigaramın ıslanmasından nefret ediyorum.
Islak her yanım önce dünyaya gelip, sonra ağlıyorum.
Ağladıkça daha çok ıslanıyor biryerde çürümeye yüz tutan sevmelerim.
İçimde kurak topraklar yetiştirip yüzümü güldürmeyenler mi failim?
Profesyonel sevgilerin yalan dünyalarında yaşamadığımdan mı bu halim?
Islak ve yine ıslak elleriyle dokunuyor yanaklarıma.
Ellerin kopsun girme artık dualarıma!