Islak Şiiri - Yorumlar

Nasıl 'Islak' yani?
Bir odanın içinde dönüp dolaşırken... Onca kalabalık nasıl dolar içeriye, yağmuru tutup kollarından bir de..
Heyula bir zaman dilimi olmalı bu... Şimdiki zamana 'geçenlerden' devşirilip, üstüne devrilen şairin...

Kutlarım Kardeşim.. Orta boy öykü yazabilirim şiirine... O kadar şiir işte..

Ne yalan söyleyeyim, şimdiye kadar dinlediğim tüm şarkılar geldi geçti aklımdan, çınladı kulaklarımda... Yüreğine sağlık.

O odaların, duvarların dili olsa da konuşsa...... Ay neler şahittir, kimbilir.... bir dile gelse... Ne unuttuklarımız vardır ... hatırlamak istemediklerimiz.... yüzleşemediklerimiz...

Hatırlamaktan mutlu olacaklarımız da vardır....Beraber gezdiğimiz yerlerden, seslendirdiğimiz şarkılara kadar...

Aşk hiç olmadı ki.....Onu biz var ettik.... iyi mi ettik?.... O da meçhul.... Hiçlik onunla beraber geliyor zaten.... Her anlamda......

Özgün bir tarzla yazılmış şiir.... Okumakta, şiirsel akışı yakalamakta ve anlam bağlarını kurmakta zorlandığımı belirtmeliyim..... Devamlılığı alışmayı getirebilir.....

İlginç şiirinizi ve sizi kutlarım Necdet Bey....Saygılarımla......

Duvarlar loş bakışlı gözlerde ne silüetler gizler, nice sırlarıyla bakar boş boş, gâh yürür üzerine gâh dünyanın güzelliklerinde bir meydan. Oysa sırdaşımdır, yoldaşımdır. bazense zindan...
Sevgili Dostumu Kutluyorum. saygımla...++

Uzun sorgulamalarla sağalan yakıcı bir özlemi anlatıyor sayın Necdet Arslan, müthiş zengin bir dille... Bu günlerde çok ve hızlı konuşmakta olduğumdan mı bilmiyorum, tekrarla okuduğum şiirde, beni en çok sarsan 'Biraz daha yavaş konuşmam gerekecek, duymuyor,duyuramıyorum' tespiti oldu. Şairi bu denli yakan özlemin muhatabını düşündüm... Özel bir şiirdi. Kutluyorum, üstadım. Saygı ve selamlarımla

Bazen kendine bile kalabalıktır insan. En çok da kalabalıklarda yalnız… Kendisiyle yalnızsa şair o asla gerçek yalnızlık değildir. Çünkü ; “Uykusuzluklarımın nabzında
Senden başka biri atamaz.” diyen biri nasıl yalnız olabilir öylesine sevdiğine odaklamışken. Sevilen aklında, fikrinde, hayalinde, yanında, yöresindedir ne kadar inkâr etse de… Atabilse zihninden yazılabilir miydi bunca şiirler bir düşünsenize…
Sersem dolunay kaybolmuşsa nedensiz ve çağlayan bile damla damla akıyorsa kesin bir işbirliği vardır aralarında şairi zıvanadan çıkarmak için... Zaten perdelerde back tuşu arandığına bakılırsa, ramak kalmıştır bence o noktaya.......

Öyle bir zaman ki… Hiçbir şey yerini bulmuyor bir türlü. Bulsa da denk gelmiyor eski yerine. Dengeler değişince tutmuyor ölçüler.

‘Aşk belki de hiç olmamıştır, ne kadar aptalca söylüyorum bunu… diyor şair. Düzeltelim. Aptalca değil de kırgınca, veya kızgınca… Aşk hep vardı. Dünyanın sonuna kadar da var olmaya devam edecek. Fakat kişiler, ancak payına düşenle yetinecek. Hiç olacak kadar sevmektir sanırım gerçek aşk. Birisi veya birileri sizin için hep ise işte o zaman siz hiç olmaya peşinen talipsiniz demektir bence.

Necdet Öğretmenimin tüm şiirleri sıradanlığı çoktan geride bırakmış. Biçimi, biçemi özgün imgeleri ve şiir dilini kullanmadaki rahatlığı ile gıpta edilesi. Her bölümüne uzun uzun yorumlar yapılası şiirler. Herbiri, diğerini kıskandırack güzellikte.

Bu şiirinde oldukça farklı bir tümce düzeni kullanmış. Yarısı bir önceki dizeden kalan. Çok ender rastladığım bir yazım şekli… Modern bir tarz olmalı. Kaleme yakışmış. ..

Kutluyorum öğretmenimi ve keyifle okuduğum şiirini içtenlikle. Nicelerine. Sevgim, saygımla….