Bir resmini bile almadım yanıma,
Gülen bir yüzün kalmış yalnız hafızamda...
Gözlerimi her kapattığımda bana bakan...
Gözlerinin içi gülen...
Ben ağladıkça tebessüm eden...
Genzimde bir yanık nefes...
Dolup da taşamayan seller gibi;
Bir defa incinmiş, ağlayan bir çocuğum ben;
Uzak durun, kimse dokunmasın bana...
Seni özleyince aldığım nefes bile canımı yakıyor.
Aslında biliyorum karşımdasın, tam karşımda...
Aramızda bir derin su...
Sanki gözlerimin mahsülü...
Sanki biz yaratmışız o mesafeyi...
ve sanki biz akıtmışız onca gözyaşını aramıza...
Gel artık ikimiz de binelim gönül sandalımıza...
Kürekleri o denizin suçlusu ıslak kirpiklerimiz çeksin...
Kayıt Tarihi : 21.4.2008 01:38:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Nereye mi yolculuk? Gözlerinin içine... Güneşin sıcak gelmediği bir coğrafyaya... 'n.t.'
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!