Güzel ilçemizi asla unutmam..

Nur dağın eteğinde şirin belde
Hele yazın rahat ederdik yel'de
O güzel yıllardan ne kaldı elde
…İslâhiye ilçemizi unutmam.

Serin piknik yeri gözün başını
Yılan pancarından tirşik aşını
Şiiri sevdiren Metin Şendaş’ı
…Hocamızı okulumu unutmam.

Karasu çayından balık tutardık
Çayır çimeninde topla oynardık
Tek kırma tüfekle keklik avlardık
…Sünger taşlı leçesini unutmam.

Dağa çıkar Koçcağız’a yürürdük
Kabaklar'dan geçip mola verirdik
Ormanında ne çok yılan görürdük
...Gövce dağın dumanını unutmam.

İhraç malı koyunları güderdik
Vagonları kantarlara çekerdik
Akşam yazlık sinemaya giderdik
…Biri Saray, diğer Atlas unutmam..

Sabah tımtıs trenine binerdik
Öyleye Adana Gar’a inerdik
Gece bir yarısı geri dönerdik
… İstasyonu mahallemi unutmam.

Antakya’dan gelir taze sebzesi
Favorimdi menengicin kahvesi
Bayramda yapılır tatlı kömbesi
…Küçük simit kâhkesini unutmam..

Deli rüzgâr bir an kesmez hızını
İnsanları yaz boyu yutar tozunu
Yere çaldım sedef döşlü sazımı
…Sevdasını töresini unutmam.

Haltanlı’nın üzümleri ak altın
Geçerseniz eşe dosta anlatın
Ceyhan’ın da kulağını çınlatın
…Güzel ilçemizi asla unutmam.

İst/2001

Leçe : İlçenin dışı için kullanılan mahalli bir terim.
Tirşik : Yılan pancarı denen acı bitkiden yoğurt
ve döğme ile yapılan özel çorba.
Kömbe : Hamuruna tahin ve pekmez katılarak yapılan
Fındık lahmacundan büyücek kurabiye.
Kâhke : Küçük kuru simit.
Menengiç :Güneye özgü bir çeşit bitki, havanda
dövülüp kahvesi yaplılır.
Tımtıs : Mersin-İslahiye arası çalışan banliyö treni.