İslahiye Tren Rayları

İSLAHİYE TREN RAYLARI

İslahiye tren rayları
İslahiye Tren İstasyonunu severdik
Okul çıkışı biraz da olsa yolumuzu uzatırdık
Tren İstasyonundan evinizin hizasına kadar
Sen bir rayda ben bir rayda birbirimize,
Ellerimizi uzatırdık da tam tutamazdık ellerimizi.
Ancak parmaklarımızın uçları değerdi.
Küçüktük, fakat kendimizi büyümüş kabullenirdik.

Ha gayret..
Raylar üzerindeyken ellerimizi tutmaya çalışırdık
Rayların ortasına, birbirimiz yanına düşerken
Birbirimize tutunurduk, sarılırdık.
O hal bizi güldürürdü.
Aslında birşeyler de konuşmazdık
Ellerimizi tutma yarışı birbirimizi oyalardı.

Evinizin hizasına geldiğimizi anladığımızda
Raylarda iner, ellerimizi kenetlerdik.
Katıla katıla güler,
Göz göze bakışır,
Elini çekerdin ellerimde.
Birbirimize sevgimizi mırıldanır,
Sonra susardık…

Sense, eviniz tarafına döner,
Gülerek evinize doğru koşa koşa giderdin.
Bense arkanda bakar kalırdım
Yarını beklercesine…
- 23.10.1964 – İslahiye

İsmailoğlu Mustafa YILMAZ – İstanbul