İslahiye’m Şiiri - İbrahim Cuma

İslâhiye’m beş vilayet arası
Antep’ten Hatay’a yol İslâhiye’m
Üzüm, incir, biber ekmek parası
Kiraz, nar, elması bal İslahiye’m

Sekiz yıl önceydi hizmete geldik,
Gün oldu üzüldük, gün oldu güldük.
Biz seni gerçekten memleket bildik.
Gidiyoruz hoşça kal İslahiye’m

Davullar çalınır neşesi kalır.
Düğünde ağalar yerini alır.
Yani İslahiye’m keyfini bilir
Kaşo’yla davulu çal İslahiye’m

Fevzipaşa Hanağzı’nın yeline
Hınzırlı’nın kıvrım kıvrım yoluna
Tahtaköprü barajının gölüne.
Yolum düştü benimle gel İslahiye’m.

Yesemek’te gördüm büyülü taşlar,
Tanrılar,Figürler ve aslan başlar…
Böyle Haydar Emmi’yle arkadaşlar
Ününü dünyaya sal İslahiye’m

Şahmaran dağından Tilmen’e kadar,
İslahiye’m heryerin tarih kokar.
Saymaya çalışsam daha neler var…
Ziyaret merkezi ol İslahiye’m

Kayabaşı Hasan Lök başka güzel
Ova beldeleri kendine özel
İdilli, Köklü’ye pikniğe bir gel
Hafta sonu keyfi al İslahiye’m

Anlatmakla bitmez başka bir diyar
Giden eksik kalır kalan bahtiyar
İslahiye’m altın, yirmi dört ayar.
Bizdeki anısı bol İslahiye’m

Çalıştığım yıllar hizmetle geçti
Bu hizmet başımda altın bir taçtı
Velhasıl görevim ufkumu açtı
Hizmetim mutlu bir hal İslahiye’m

Hizmetimde asla kusur etmedim.
Eğer işim çoksa o gün yatmadım.
Koltuğa gerilip keyif çatmadım.
Anılarım sende bil İslahiye’m

Bilen bilir bilmeyen kendi bilir.
Biraz insaf varsa kendine gelir.
Sağlam dostlar gönlümüzde yükselir.
Gönlümde yerini bul İslahiye’m