Islah Şiiri - Miri Arpacı

Bir gözlerin kaldı geriye;
Gece diye karasında.
Bir kadeh aşkı içeceğim,
Bir tenin kaldı bana,
Güneş niyetine yüzüme süreceğim…

Çok yedim yasaklı yasaksız türlü meyveyi;
Bazen altın bir tabaktan — doya doya, arsızca.
Bazen ise dalından kopardım,
Kan ter içinde, şiddetle.
Sarhoştum gece gündüz;
Rengârenkti bana
İçi ateşten kadehler.
Bazen güneştendi alevi — yanıyordum, hem de kıpkırmızı.
Bazen ise: sıkıysa yanmasın...
Ben ki, azgın bir kundakçı.

Çok güldüm gözyaşlarıma,
Çok kurban ettim nicelerine kendimi.
Her kanı alnıma sürdüm;
Kan ki, her akışı şenlikli.

Bir ellerin kaldı geriye,
Düşerken tutunacağım.
Bir uçurum ki çıkışı yok,
Ellerini tutup kalacağım.

Bir sen kaldın geriye,
Adı “yaşamak” olan.
Dibi yoktu sensiz uçurumun.
Bir sen varsın şimdi,
Ve ben artık ölümü de düşünüyorum.