Islah Eyle Şiiri - H. İbrahim Sakarya

Azmışsa bir kere nefis şeytanı
İnsan hayvanlaşır, adamlık sürmez
Gem vurup götürür şerre insanı
Gözleri körleşir kimseye görmez.

Mutlu günler nerde? siler geçmişi
Çiğden zıkkımlanır almaz pişmişi
Şer yollar onundur, yok hayır işi
Evine uğrayıp arayıp sormaz.

Geride ağlayan anamı, yâr mı?
İnsanlık ne kadar, ölçüsü var mı?
Şekil değiştirmiş, şeytan ağlar mı?
Basiret bağlanır, insanlık durmaz.

Hiç mi yoktur senin imanın dinin?
Şu tarumar olan aile kimin?
Yavrular perişan, vicdansız senin?
Merhamet yoksunu,kalbi hiç vurmaz.

Yok mudur geninde baba şefkati?
Bu nasıl bir yürek, taşlardan katı
Bir gün yardan atar şeytanın atı
Rüzgâra kapılmış, dünyayı görmez.

Ya Rabbi mazlumun sensin bileni
Gözyaşı akıyor, yoktur sileni
Şikâyet değildir, bu bir temenni
Islah eylemezsen hidayet ermez.