İŞKOLİK KOZA
İnsanlar yaşamları boyunca, ardı ardına koşuşturur. Bu koşuşturma bir müddet sonra kişiyi sorumsuz yaşamaya bırakır. Eylemlerin sorumsuzluğu aileyi, çevreyi, mesleği de etkiler… Aynı zaman da kendini unutan kişi yaşamdan zevk almamaya başlar… Etkisiz ve tutarsız davranır… Kendini beğenir. İç sesi duyurmamaya çalışır… Sorumsuzluğunu inkar eder. Yalan söyler. Başkalarını çiğner. Bir müddet sonra, severek o işi yapmaz. Mutsuz, huzursuz, sıkıntı yaşadığı için devamlı mesleğini değiştirmek ister, Ailesini değiştirmek ister, Çevresini değiştirmek ister… Aslında Kendini bil ve tanı çiçeği araştırırsa, SONUÇ Onunladır. Sen “ İŞKOLİK KOZA” bu düşüncedeki insanlara öğreteceğin kişiliğindeki değerin ile “ Huzursuz, sıkıntılı, bağımlı, mutsuz” insanlara geçmişini unutup, bağışlaması gerektiğini ve önünde kocaman yeşil bir vadinin olduğunu öğretmelisin. Başarı, Mutlu, Rahatlık çiçeklerinle sorumlu ve müdahale etmelerini göstermelisin. Güneş çiçeğini tutup bu insanları gülümsetip, geleceğe ışık saçmalarına bakmalısın! ! ! ! ! ! ! ! ! ! ............
Kelebek Çocuğun sesine kulak verin. “ Özgürleşin! Gülümseyin! Fark Yaratın! Bütünleşin! Ne Kadar Güven İçerisinde Görünürse Görünsün, Çocuk, Genç, Yaşlı; Zengin Ve ya Yoksul Tüm Canlı Varlıkların Sana Gereksinimi Vardır. Kendinizin Armağan Olduğunu Unutmayın. Gezebiliyor, Duyabiliyor, Görebiliyorsunuz. Farkında lığa varın”
İstanbul, 11 Kasım 2007
Denizler ortasında bak yelkensiz bıraktın,
Öylesine yıktın ki bütün inançlarımı;
Beni bensiz bıraktın; beni sensiz bıraktın.
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta